Een grote domper

23 april 2016 - Bosch en Duin, Nederland

Gisteren naar het UMC ziekenhuis geweest nadat er een MRI en foto's van de knie zijn gemaakt. Wat we te zien en te horen kregen was wat we een beetje verwacht hadden. Tegen beter weten in blijf je hopen op een wonder. De knie is niet gezwollen meer en het warme gevoel is al maanden weg. Wel komt de pijn na een paar honderd meter lopen in alle hevigheid weer terug. Hakken dragen, dansen of op een andere manier gek doen is er nog steeds niet bij.

De foto's waren onverbiddelijk. Nog steeds bot op bot en een zware vorm van artrose aan de binnenkant van de knie. Logisch dat je pijn hebt. De foto die in Miami gemaakt is laten zien aan de dokter en die gaf aan dat 'die' foto veelbetekenend is. Maar ja, 'ligt ook een beetje aan de hoek waaronder de foto genomen is' reageerde hij. Toch een traantje wegpinken. We hadden zo gehoopt op een goede afloop.

De knie van Karin heeft een grote achterstand op een 'gewone versleten knie'. Verschillende operaties, meniscus eruit gehaald en een cyste verwijderd laten veel schade na. Logisch dat het 'gewoon weer' heel worden met stamceltherapie een klein wonder zou zijn. En toch hadden we goede hoop. Bij anderen werkte het toch ook?

Het voelt als een jaar verloren te hebben met al dat getob. Wat nu te doen?

De dokter gaf aan veel te verwachten van Distractie. Een stellage aan de buitenkant van de knie met pennen in het kuitbeen en bovenbeen trekt het kniegewricht uit elkaar. Zo kan het vocht in de knie kraakbeen laten groeien. Het gebeurt, de doktoren weten niet precies hoe dit werkt, maar het is bewezen!

Wel weer een lange periode van operaties, ziekenhuisbezoek en revalidatie. De stellage wordt middels een operatie geplaatst en moet dan 6 weken blijven zitten. Een vervelende periode want je hebt een gefixeerd, gestrekt been met een aantal open wonden. Er steken pennen uit je been waar de stellage aan gemonteerd wordt.

Daarna een periode van revalidatie en weer aansterken.

Tja, oktober is dan de planning om dit traject op te starten.

Groetjes, Karin en Ron 

14 Reacties

  1. Rudolph:
    23 april 2016
    Wat een teleurstelling lieve mensen. ;-(
  2. Wim Wiegel:
    23 april 2016
    Oh Karin, toch, wat een grote teleurstelling. Wij hadden nog zo veel hoop voor je gehad. Wat jammer toch. Wel klinkt het dat je nu toch bij zeer goede specialiste in behandeling bent. Als er weer wat kraakbeen is dan zou ik een tweede stamcel behandleing toch overwegen, want dan groeit het allemaal wat sneller. Maar ja, nu eerst dit weer allemaal gaan doormaken. Verlies aub niet de moed en de hoop want met de huidige wetenschap zal het toch een keer gaan lukken. Veel sterkte en succes
  3. Carola:
    23 april 2016
    Aaah...niet t nieuws wat wij zeker jullie niet verwacht hadden. Voor oktober nog even t verdriet verdrinken? Ik kook
  4. Ellen:
    23 april 2016
    Veel sterkte Karin en Ron!! Positief blijven..
  5. Ineke:
    23 april 2016
    Ach lieverd wat een teleurstelling.moed houden en toch weer doorgaan. Je bent een doorzetter lieverd.xxx
  6. Ad en Judith:
    23 april 2016
    Zeker een domper, zus.
    Je hebt het wel zwaar te verduren met die knie, maar blijf positief.
    Sterkte xxx
  7. Hans Striekwold:
    23 april 2016
    Jemig Karin, wat een tegenvaller!, maar ik weet zeker met een beetje hulp van Ron en jouw doorzettingsvermogen overleef je dit ook wel weer. Laten we snel weer iets plannen want gedeelde smart is halve smart!
    Groetjes aan Ron.
  8. Cees:
    24 april 2016
    Beste Karin, ik kan meer dan 1 reactie geven, als je begrijpt wat ik bedoel, maar ik geef nu eenmaal,de voorkeur aan een reactie recht voor de raap.
    De stamcel behandeling die je hebt ondergaan is een behandeling die het degeneratie-proces doet stoppen. En de structuur van het bot doet verbeteren, waardoor de pijnafneemt. Vraag een en ander na in Erasmus universiteit, orthopedie, die ik mijn gehele verhalal met documenten heb verteld. Zij vertelden mij dat de therapie in Miami perfect is en dat die ook door hen thans wordt onderzocht, doch dat zij nog enige tijd achterlopen. Bij mij heeft het 7-8 maanden geduurd voordat ik begin te merken dat de pijn afnam. Tennissen of Gek doen of springen etc. Is definitief uit den boze. Past hier niet bij. Gewoon vergeten. Ik kon geen 100 M lopen zonder giga pijn, doch kan nu rustig 10-20 km lopen en heb meer conditionele problemen dan pijn in mijn knie. De distractie operatie, zoals men mij die heeft voorgesteld door radboud ziekenhuis in samenwerking met Woerden is zeker goed, maar zoals je schrijft ook ingrijpend. Vraag die je jezelf moet stellen en zeker begrijpelijk is, is heb ik het geduld ervoor. Je knie is gedurende tig-jaar versleten en je verwacht dat een en ander in afzienbare tijd herstelt. Dat kan allen met drastische maatregelen (New knees) of distractie en dan nog maar afwachten of in die periode voldoende bot, dan wel kraakbeen autonoom is hersteld. Let wel elke dokter is ook verkoper van zijn visie. Ik ook hoor, maar ben wel ervaringsdeskundige.
    Sterkte en veel succes.
    Gr Cees
  9. Ger:
    24 april 2016
    wil je mijn mail aanpassen want ik heb van Judith je verhaal gekregen. Wat een strop,
    Je gaat voor nieuwe kansen Even goed nadenken voor alle gevolgen en je dan weer hard maken ervoor . lieve schat alvast heel veel sterkte, dikke kus Hans en ik.
  10. JAC:
    24 april 2016
    Jeetje lieverds wat een tegenvaller. Leef heel erg met jullie mee, een dikke kus, hoop jullie gauw te zien, liefs JAC
  11. Saskia en:
    25 april 2016
    Lieve Karin en Ron,

    Wát een tegenvaller dit! Probeer inderdaad positief te blijven, overweeg goed en neem je tijd hiervoor. Sterkte en liefs, Freek, Saskia, Anouk.
  12. Sandra:
    25 april 2016
    Oh wat erg lieverds! Dit is wel een hele grote domper... Ongelofelijk jammer dat het niet heeft gegeven wat je ervan verwachtte. Dikke knuffel schatten xxx
  13. Tanja:
    26 april 2016
    Wat ongeloofelijk balen. Niet leuk.
  14. Violet eillebrecht:
    29 april 2016
    Hoi buuf, dacht eigenlijk een heel ander bericht te mogen lezen.
    Dit is wel even slikken! Verlies de hoop a.u.b niet.
    Zo lang er nog behandelingen zijn en de artsen zien daar mogelijkheden in, is er hoop.
    Dat dit een grote tegenvaller is moge duidelijk zijn.
    MAAR aangezien ik jou heb leren kennen als een tuffe tante ijzersterk schoolmeisje weet ik dat je ook hier wel weer door komt. Wij wensen je sterkte hier mee ,geniet eerst van een mooie zomer zodat je sterk het volgende traject in gaat. Warme groeten van de buurtjes