De rolstoel

En dan is hij daar in eens. De rolstoel. Nee, nog geen foto's want we moeten eerst even oefenen.

Vanmorgen was het een leuk weerzien met Ted (Colonel Theodoor) en zijn vrouw Rose, Miss Peggy (niet te verwarren met miss Piggy) hoewel ze tegen iedereen zegt: Hey sweety. Ze is echt reuze aardig en Karin heeft beloofd dat we echt zondag naar Key West komen om naar de WK powerboot races te komen kijken. Ja, we boeken echt een hotelkamer want heen en weer rijden op 1 dag is teveel. En ja, dan gaan Karin en Peggy shoppen (2 manke lotta's) en de mannen drinken dan bier. How nice.

Jammer, Peggy maar we hebben andere plannen op zondag. Key West komt later in de week.

Wel hebben we inmiddels een drietal overnachtingsadressen in de States voor wanneer we in de buurt zijn :-) You never know. Oklahoma, Texas en Connecticut.  

De spuiten vandaag vielen gelukkig mee. Bloed, zuurstof en Proteïne. Maandag de laatste sessie en dan gaan er weer super actieve en sterke placenta cellen in.

Na de therapie zijn we naar South Beach gereden, een snelle lunch genuttigd en daarna over Ocean Drive richting Lincoln Avenue waar ze reuze leuke winkeltjes hebben. Daar hebben we de vuurdoop met de rolstoel gehad. Eigenlijk prima. Een nieuwe ervaring. Voor Kaatje want die bekeek alles op 1,5 meter hoogte en dan zie je heel andere dingen. Voor mij ook prima. De andere shoppers gaan beleefd voor je aan de kant. Morgen het echte werk in een grote shopping mall.

Ook nog even boodschappen gedaan. Met rolstoel en boodschappen mand op schoot. Een kar duwen wordt een hele karavaan zo. Eerst de kar, daarachter de rolstoel en dan ik duwende. Geen goed plan dus dat hebben we niet gedaan.

Nu terug in ons appartement. Nog 1 sessie te gaan. Dat schiet op. Dan moet Kaatje haar lichaam het verder zelf op gaan lossen. Een wonder eigenlijk omdat de Nederlandse oplossing een kunstknie is. Hopen dat het echt helemaal goed komt net als bij Cees en Wim en vele anderen die we hier gesproken hebben.

Groetjes, Ron