Terugreis

Zaterdagochtend, jeetje worden we toch om 07.30 wakker, laat, zouden we nu nu we teruggaan toch gewend zijn aan het tijdsverschil? We hebben op ons gemak de koffers ingepakt en zijn nog even gaan lunchen in Coconut Grove. We wilden op tijd op het vliegveld zijn, want het is best een bedoeling met 4 koffers, handtas en een rolstoel. Gelukkig na een half uur van Ron rond rennen op het vliegveld op zoek naar de rolstoel die klaar zou staan kwam hij samen met iemand van de luchthaven aan met de rolstoel. Vanaf toen ging het snel, je krijgt nl overal voorrang ha ha. De heer van de luchthaven heeft mij met de rolstoel begeleid tot aan het vliegtuig en jawel Ron er weer rennend achter aan! In het vliegtuig aangekomen braaf onze instapkaarten laten zien en toen begon het. Ron had vrijdag nog gebeld met de vliegtuigmaatschappij om tocht nog even te checken of die XL stoelen die we hadden besteld en betaald goed waren doorgekomen, jawel verzekerde de heer aan de telefoon. Helaas was de praktijk anders. Er bleken in dit toestel nl geen XL stoelen te zijn. Kan je vertellen met mijn knie 8,5 uur opgevouwen zitten zag ik niet als een pretje! Gelukkig was er een lieve Amerikaanse heer die zijn plaats, voor in het midden wel met mij wilde ruilen, dus toch iets meer ruimte, helaas niet hetgeen wat we hadden geboekt, maar beter dan geen ruimte. De stewardess heeft gelijk een mail naar de vliegtuigmaatschappij gestuurd over deze gang van zaken, wordt nog vervolgd. We gingen de nacht in, maar van slapen kwam niets, toch veel pijn aan mijn knie maar ja je kunt niets. Gelukkig goed aangekomen in Düsseldorf ( we vlogen vanuit hier omdat dit een non stop vlucht naar Miami was, in Nederland hebben vliegen ze middels 1 a 2 tussenstops). Jawel de rolstoel stond al klaar bij het vliegtuig en ook nu weer waren wij super snel bij de bagage. Dit keer werd ik bestuurd door een dame van het vliegveld. Ze bracht me helemaal naar onze auto, top! Om 10.00 waren we thuis en we hadden een afspraak met de familie in Den Helder om 12.30. Dus koffers uit de auto en hup naar Den Helder. Lekker de familie geknuffeld en om 17.30 weer thuis waarna we om 19.30 ons bed zijn ingekropen. We konden niet meer (tenslotte hadden we een nacht overgeslagen). Op mijn knie was een behoorlijk ei ontstaan en de pijn was ook pittig, was er op dat moment ook helemaal klaar mee. Maar goed vanmorgen werden we om 10.30 wakker!! Hadden 14,5 uur geslapen. Toch vandaag een beetje in een dromerige wereld lekker weer aan de arbeid. Ga jullie op de hoogte houden van de verdere ontwikkelingen van mijn knie. Zal om de 2 a 3 weken weer iets van me laten horen. Wordt vervolgd